نوعی سنگ آهکی به رنگ خاکستری یا زرد که از دانه های ریز تشکیل شده، به خوبی جلا و صیقل می پذیرد، چربی را جذب می کند و در چاپخانه های سنگی برای چاپ کردن اوراق به کار می رود
نوعی سنگ آهکی به رنگ خاکستری یا زرد که از دانه های ریز تشکیل شده، به خوبی جلا و صیقل می پذیرد، چربی را جذب می کند و در چاپخانه های سنگی برای چاپ کردن اوراق به کار می رود
پرنده ای کوچک با پرهای سیاه و خاکستری که در صحرا لای بوته های خاردار لانه می سازد و آن را برای گوشتش شکار می کنند، سنگخوٰاره، سنگخوٰارک، اسفرود، سفرود، قطات
پرنده ای کوچک با پرهای سیاه و خاکستری که در صحرا لای بوته های خاردار لانه می سازد و آن را برای گوشتش شکار می کنند، سَنگخوٰاره، سَنگخوٰارَک، اِسفَرود، سَفرود، قَطات
نوعی از سنگ سخت. (ناظم الاطباء) : گر ببیند عکس شمشیر تو در کوه اژدها از فزع پنهان شود درسنگ خارا چون کشف. عبدالواسع جبلی. سرکش مشو که چون شمع از غیرتت بسوزد دلبر که در کف او موم است سنگ خارا. حافظ. رجوع به خارا شود، درشتی خوی، بخل. حرص. آز. (ناظم الاطباء)
نوعی از سنگ سخت. (ناظم الاطباء) : گر ببیند عکس شمشیر تو در کوه اژدها از فزع پنهان شود درسنگ خارا چون کشف. عبدالواسع جبلی. سرکش مشو که چون شمع از غیرتت بسوزد دلبر که در کف او موم است سنگ خارا. حافظ. رجوع به خارا شود، درشتی خوی، بخل. حرص. آز. (ناظم الاطباء)
نوعی از سنگ سخت است. (آنندراج). سنگی صلب و سخت. (ناظم الاطباء). سنگ خارا: این کعبه نور ایزد و آن سنگ خاره بود آن کعبه پور آذرو این کردگار کرد. خاقانی. ز روی دوست مرا چون گل مراد شکفت حوالۀ سر دشمن بسنگ خاره کنم. حافظ. در سینۀ دل ز نازکی بتوان دید مانندۀ سنگ خاره در آب زلال. حافظ
نوعی از سنگ سخت است. (آنندراج). سنگی صلب و سخت. (ناظم الاطباء). سنگ خارا: این کعبه نور ایزد و آن سنگ خاره بود آن کعبه پور آذرو این کردگار کرد. خاقانی. ز روی دوست مرا چون گل مراد شکفت حوالۀ سر دشمن بسنگ خاره کنم. حافظ. در سینۀ دل ز نازکی بتوان دید مانندۀ سنگ خاره در آب زلال. حافظ
دهی است از دهستان جرگلان بخش مانۀ شهرستان بجنورد. دارای 138 تن سکنه. آب آن از قنات. محصول آنجا غلات. شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)
دهی است از دهستان جرگلان بخش مانۀ شهرستان بجنورد. دارای 138 تن سکنه. آب آن از قنات. محصول آنجا غلات. شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)
